بررسی رابطه بین شاخص توده بدنی و وقفه تنفسی خواب در بیماران دیابتی نوع دو

مقدمه و هدف: چاقی یک بیماری مزمن و مشکل سلامت عمومی می­باشد که در برخی مطالعات به عنوان عامل خطر مهم برای ابتلا به وقفه­های تنفسی خواب معرفی شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین چاقی، شاخص توده بدنی و وقفه­های تفسی خواب در بیماران دیابتی نوع دو انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی در سال 1389 روی 100 بیمار دیابتی نوع دو مراجعه کننده به واحد دیابت شهرستان سقز با نمونه­گیری در دسترس انجام شد. بیماران از نظر قد، وزن، دور کمر و فشار خون مورد مطالعه قرار گرفتند. با استفاده از پرسشنامه برلین بیماران دیابتی مورد مطالعه به دو گروه در معرض خطر بالا و پایین وقفه تنفسی خواب تقسیم شدند. تجزیه و تحلیل داده­ها با نرم افزار آماری spss ویرایش 18 و با آمار توصیفی، آزمون های آماری تی تست مستقل و کای اسکوئر انجام شد. 05/0p< از نظر آماری معنی­دار فرض شد. یافته ها: 46 بیمار دیابتی (6/52% مردان و 4/44% زنان) در معرض خطر بالای وقفه­های تنفسی خواب بودند. بین چاقی با وقفه تنفسی خواب ارتباط معنی­داری وجود داشت (002/0p<). پس از کنترل متغیرهای دورکمر و فشار خون، شانس وقفه تنفسی خواب در بیماران چاق چهار برابر سایر بیماران شد (007/0p<، 19/11-45/1:ci95%). همچنین بین فشار خون با وقفه تنفسی خواب ارتباط معنی­داری وجود داشت (002/0p<). بحث و نتیجه گیری: بین شاخص توده بدنی و وقفه تنفسی خواب در بیماران دیابتی نوع دو ارتباط وجود دارد.